ตัวกรองผลการค้นหา
กาว
หมายถึงน. ของเหนียวที่เคี่ยวมาจากเอ็น หนัง กีบสัตว์ เป็นต้น สำหรับใช้ติดหรือผนึกสิ่งของ.
กาววาว
หมายถึงว. แวววาว, ฉูดฉาด, บาดตา, (ใช้แก่สี).
มือกาว
หมายถึงว. ขี้ขโมย. น. ผู้ที่เก่งหรือชำนาญในทางล้วงกระเป๋า, ผู้ชำนาญในการหยิบฉวยสิ่งของของผู้อื่นติดมือไปเมื่อเจ้าของเผลอ, เรียกผู้รักษาประตูฟุตบอลที่รับลูกบอลได้แม่นยำโดยลูกไม่หลุดจากมืออย่างกับมือทากาวว่า ประตูมือกาว.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).
ลายไพรกาว
หมายถึงน. ลายไพรยักคิ้ว.
กาวาง
หมายถึงน. ชื่อมะปรางพันธุ์หนึ่ง รสเปรี้ยวจัด.
โลกาวินาศ
หมายถึงว. สูญสิ้นความเจริญสวัสดิมงคล ทางโหราศาสตร์ห้ามประกอบการมงคลต่าง ๆ ในวัน ยาม ฤกษ์ ราศี และดิถีที่เป็นโลกาวินาศ ทั้งนี้ตลอดปีนั้น, ตรงข้ามกับ อธิบดี.
ตะกาว
หมายถึงน. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.
สกาว
หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.