ตัวกรองผลการค้นหา
ขุยอินทรีย์
หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).
ตกขุย
หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่).
ตายขุย
หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่).
ขุย
หมายถึงน. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด.
ขี้ขุย
หมายถึงดู ขี้ควาย.
ขุยไผ่
หมายถึงน. เมล็ดไผ่ที่ตกลงมากองอยู่ที่กอไผ่.