ค้นเจอ 5 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ดัสกร, ลัก, ขโมย, โมษะ, โมษกะ, อทินนาทายี, เถน

ขโมย

หมายถึง[ขะ-] น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.

ตานขโมย

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Tournefortia intonsa Kerr ในวงศ์ Boraginaceae เป็นไม้มีพิษ. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Vatica philastreana Pierre ในวงศ์ Dipterocarpaceae ต้นสีดำ ผลใช้ทำยาได้.

หัวขโมย

หมายถึงน. ผู้มีสันดานเป็นขโมย.

ตานขโมย

หมายถึงน. ชื่อโรคพยาธิลำไส้อย่างหนึ่ง มักเป็นแก่เด็กอายุประมาณ ๕ ขวบขึ้นไป มีลักษณะผอม ท้องป่อง ก้นปอด แต่กินอาหารได้มาก มีอาการปวดท้องและซึม.

ยำขโมย

หมายถึงน. ยำเนื้อย่างใส่แตงกวา ปรุงรสเปรี้ยว เค็ม เผ็ด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ