ค้นเจอ 21 รายการ

ค่อน

หมายถึงก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ.

ค่อน

หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.

ค่อม

หมายถึงว. เตี้ยผิดธรรมดาและหลังงอ เช่น คนค่อม, เรียกหลังที่งอมากว่า หลังค่อม; ที่มีพันธุ์เตี้ยกว่าธรรมดา (ใช้แก่สัตว์หรือต้นไม้) เช่น ช้างค่อม กล้วยหอมค่อม.

ค่อม

หมายถึงน. ชื่อด้วงปีกแข็งชนิด Hypomeces squamosus ในวงศ์ Curculionidae ลำตัวยาวประมาณ ๑ เซนติเมตร หัวยื่นออกไปเป็นงวงสั้น ๆ ตัวและปีกสีเขียวเหลือบทอง, ค่อมทอง หรือ ทับเล็ก ก็เรียก.

ค่อยเป็นค่อยไป

หมายถึงว. ดำเนินไปช้า ๆ.

ค่อยยังชั่ว

หมายถึงว. ดีขึ้น, ทุเลาขึ้น.

ค่องอ้อย

หมายถึงน. ชื่อการพนันด้วยการทายความสั้นยาวของท่อนอ้อย โดยเอามีดสับคาไว้ที่ประมาณส่วนกลางลำอ้อย แล้วตั้งพิงไว้ให้ผู้เล่นทายว่าส่วนของท่อนอ้อยด้านบนกับด้านล่างของมีดยาวเท่ากันหรือสั้นยาวกว่ากันเท่าใด ผู้ใดทายได้ถูกต้องหรือใกล้เคียงที่สุดเป็นผู้ชนะ.

ค่อน

หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.

ค่อนแคะ

หมายถึงก. ค้นหาเอาสิ่งที่ไม่ดีขึ้นมากล่าวติเตียน.

เตี้ยอุ้มค่อม

หมายถึง(สำ) น. คนที่มีฐานะตํ่าต้อยหรือยากจน แต่รับภาระเลี้ยงดูคนที่มีฐานะเช่นตนอีก.

ขอดค่อน

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ค่อนขอด ก็ว่า.

ค่อนข้าง

หมายถึงว. หนักหรือกระเดียดไปทางใดทางหนึ่ง เช่น ค่อนข้างดี.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ