ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 14 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ถนัด, สนัด, กำหนัด, สันทัด, ขนัด, นัฏ,นัฏกะ, นัด, นัตถุ์

ถนัด

หมายถึง[ถะหฺนัด] ก. สันทัด, ชำนาญ, เช่น ถนัดแต่งกลอน. ว. สะดวก เช่น เดินไม่ถนัด; ชัด, แม่นยำ, เช่น เห็นไม่ถนัด; เช่น, ราวกับ, เช่น ถนัดดั่งภูผาหลวง ทุ่มแท้. (ตะเลงพ่าย), สนัด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

นัด

หมายถึงก. ตกลงกันเพื่อการอย่างใดอย่างหนึ่งตามแต่จะกำหนด. น. การกำหนดตกลงว่าจะพบปะกันเป็นต้น เช่น มีนัด ผิดนัด; ลักษณนามเรียกการกำหนดประชุมครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ขาดประชุม ๓ นัด.
 พจนานุกรมไทย

นัด

หมายถึงลักษณนามเรียกกระสุนปืนทั้งที่ยังมิได้ยิงและที่ได้ยิงออกไปแล้ว เช่น กระสุน ๓ นัด ยิงสลุต ๒๑ นัด.
 พจนานุกรมไทย

สอบความถนัด

หมายถึงก. ทดสอบดูว่ามีความถนัดหรือความสามารถในทางใดบ้าง, ทดสอบดูว่ามีความถนัดในสาขาวิชาที่ต้องการเข้าศึกษาหรือในงานที่จะต้องทำหรือไม่.
 พจนานุกรมไทย

กำหนัด

หมายถึง[-หฺนัด] น. ความใคร่ในกามคุณ. ก. ใคร่ในกามคุณ เช่น เทียรย่อมให้เกิดวัฒนาการกำหนัดใน. (ม. ร่ายยาว มหาพน).
 พจนานุกรมไทย

สนัด

หมายถึง[สะหฺนัด] ก. ถนัด, สันทัด, มั่นเหมาะ. ว. ชัด, แม่นยำ.
 พจนานุกรมไทย

ผิดนัด

หมายถึงก. ไม่ไปตามนัด, ไปไม่ตรงตามเวลาที่นัดไว้; (กฎ) การที่ลูกหนี้ไม่ชำระหนี้ตามกำหนดเวลา หรือการที่เจ้าหนี้ไม่รับชำระหนี้ โดยปราศจากมูลเหตุอันจะอ้างกฎหมายได้.
 พจนานุกรมไทย

กำนัด

หมายถึง[กำหฺนัด] (โบ) ก. กำหนัด เช่น พิศเพี้ยนพระพนิดาทุกขานลกำนัด ดัดรัตนธารี มาดู. (สมุทรโฆษ).
 พจนานุกรมไทย

ขนัด

หมายถึง[ขะหฺนัด] น. แถว, แนว, เช่น เรือแล่นเป็นขนัด; ลักษณนามใช้เรียกสวนที่มีคันดินกั้นเป็นตอน ๆ เช่น สวนขนัดหนึ่ง สวน ๒ ขนัด. ว. แออัด ในคำว่า แน่นขนัด.
 พจนานุกรมไทย

นัด

หมายถึงก. เป่าหรือสูดให้วัตถุที่เป็นผงอย่างยานัตถุ์เข้าในจมูก เช่น นัดยานัตถุ์.
 พจนานุกรมไทย

แน่นขนัด

หมายถึงว. แออัด.
 พจนานุกรมไทย

แนะนัด

หมายถึงก. นัดแนะ, นัดและชี้แจงให้กันทราบ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด