ค้นเจอ 6 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บ่าย, ชำงาย, ชาย, โมงโมง,โมง, คล้อย, จำงาย

บ่าย

หมายถึงน. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น. ก. คล้อย เช่น ตะวันบ่าย; หัน, ก้าว; เลี่ยงไป เช่น เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือนบ่ายจำแลงเพศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

เบี่ยงบ่าย

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป, บ่ายเบี่ยง ก็ว่า.

มุมบ่ายเบน

หมายถึง(แม่เหล็ก) น. มุมระหว่างแนวเมริเดียนแม่เหล็กโลกกับแนวเมริเดียนภูมิศาสตร์, มุมเห ก็เรียก.

บ่ายควาย

หมายถึงน. เวลาไล่ควายกลับบ้าน, เวลาเย็น, เวลาจวนคํ่า.

บ่ายเบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป (มักใช้แก่กริยาพูด), เบี่ยงบ่าย ก็ว่า.

บ่ายหน้า

หมายถึงก. หันหน้า เช่น บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ, มุ่ง เช่น บ่ายหน้ากลับบ้าน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ