ค้นเจอ 10 รายการ

เผ้าผง

หมายถึงน. ผง.

โผงเผง

หมายถึงก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร.

นมผง

หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะเป็นผง ได้จากการนำนํ้านมวัวไปผ่านกรรมวิธีซึ่งทำให้ส่วนที่เป็นนํ้าระเหยออกไปหมด อาจเติมสารเคมีที่มีประโยชน์ต่อร่างกายลงไปด้วยก็ได้.

ผุยผง

หมายถึงน. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.

พระแผง

หมายถึงน. พระพิมพ์ที่หล่อติดกันเป็นแผง, พระพิมพ์ที่บรรจุอยู่ในแผงไม้ขนาดใหญ่.

ขี้ผง

หมายถึงว. เล็กน้อย, ไม่สำคัญ.

ผง

หมายถึงน. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.

เผง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, โดยปริยายหมายความว่า แน่เทียว, ไม่ผิดพลาด, เช่น ตรงเผง ถูกเผง, เพะ ก็ว่า.

แผง

หมายถึงน. เครื่องสานชนิดหนึ่ง เป็นแผ่นอย่างเสื่อลำแพน มีกรอบไม้โดยรอบ ใช้เป็นเครื่องกั้นเครื่องกำบังเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ติดแถบที่หน้าอกเป็นแผง.

โผง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ไม้หักโผง ปลาฮุบโผง; โดยปริยายหมายความว่า ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม (ใช้ในลักษณะอาการที่นึกจะพูดก็พูดออกมาตรง ๆ ไม่เกรงใจ), โผงผาง ก็ว่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ