ตัวกรองผลการค้นหา
หน้าพาทย์แผลง
หมายถึง[-แผฺลง] น. ชื่อเพลงหน้าพาทย์ที่บอกแผลงไปจากชื่อเดิม ทำให้ผู้บรรเลงปี่พาทย์ต้องใช้ความคิดว่าจะบรรเลงเพลงใด เช่น เพลงนางพญาดำเนิน หมายถึง เพลงช้า เพลงแม่ลูกอ่อนไปตลาด หมายถึง เพลงเร็ว เพลงไม่ได้ไม่เสีย หมายถึง เพลงเสมอ.
แผลง
หมายถึง[แผฺลง] ก. แปลงสิ่งเดิมให้เพี้ยนแปลกไป เช่น แผลงสระ แผลงพยัญชนะ. ว. ที่แตกต่างไปจากปรกติ เช่น เล่นแผลง คำแผลง.
หุ้มแผลง
หมายถึง[-แผฺลง] น. กรรมวิธีในการหุ้มพระพุทธรูปด้วยแผ่นเงินหรือแผ่นทองบาง ๆ โดยให้ตะเข็บของแต่ละแผ่นซึ่งมีลักษณะคล้ายฟันประสานกัน แล้วใช้เครื่องมือกวดรอยประสานให้เรียบเสมอกัน.
ผลง
หมายถึง[ผฺลง] ก. ปลิดปลง, ฆ่าให้ตาย.
ผาดแผลง
หมายถึง[-แผฺลง] ก. ยิงไปโดยเร็ว.
นาคราชแผลงฤทธิ์
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
เส้นแผลง
หมายถึง[-แผฺลง] น. เส้นที่เยื้องไปเยื้องมามีลักษณะเหมือนฟันปลา ใช้เขียนแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนัง.
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
แผลงฤทธิ์แผลงเดช
หมายถึง(ปาก) ก. อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจ, ออกฤทธิ์ ก็ว่า.
แผลงฤทธิ์