ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 10 รายการ

ผลุง

หมายถึง[ผฺลุง] ว. อาการที่ทิ้งหรือปาสิ่งของไปโดยเร็ว เช่น ทิ้งผลุง, อาการที่กระโดดไปโดยเร็ว ในคำว่า โดดผลุง, เสียงอย่างเสียงของหนักตกนํ้า.
 พจนานุกรมไทย

กะผลุบกะโผล่

หมายถึง[-ผฺลุบ-โผฺล่] ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ผลุน

หมายถึง[ผฺลุน] ว. โดยรวดเร็วทันที (อย่างไม่ได้นึกคาดหมาย) เช่น ผลุนไปผลุนมา วิ่งผลุนไป.
 พจนานุกรมไทย

ผลุย

หมายถึง[ผฺลุย] ว. อาการที่เชือกหรือปมหลุดโดยเร็ว.
 พจนานุกรมไทย

ผลุ

หมายถึง[ผฺลุ] ว. เสียงดังอย่างเสียงของอ่อนน่วมตกลง เช่น มะละกอสุกหล่นลงมาดังผลุ.
 พจนานุกรมไทย

ผลุด

หมายถึง[ผฺลุด] ก. หลุดเข้าหรือออกโดยเร็ว, มุดเข้าหรือออกโดยเร็ว.
 พจนานุกรมไทย

ผลุนผลัน

หมายถึง[-ผฺลัน] ว. หุนหัน, ทันทีทันใดโดยไม่ยับยั้งรั้งรอ.
 พจนานุกรมไทย

ผลุบ

หมายถึง[ผฺลุบ] ว. อาการที่ดำลง มุดลง หรือลับหายเข้าไปทันที เช่น นกผลุบเข้ารัง.
 พจนานุกรมไทย

ผลุบผลับ

หมายถึง[-ผฺลับ] ว. ลุกลน, ไม่เรียบร้อย.
 พจนานุกรมไทย

ผลุบโผล่,ผลุบ ๆ โผล่ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ผลุบลงแล้วผุดขึ้น, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา, จม ๆ ลอย ๆ, เช่น ขอนลอยน้ำผลุบ ๆ โผล่ ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ทำบ้างไม่ทำบ้างไม่สมํ่าเสมอ, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, กะผลุบกะโผล่ หรือ ผลุบโผล่ ๆ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด