ค้นเจอ 5 รายการ

ผอก

หมายถึงน. การกินข้าว; ข้าวที่กิน; ภาชนะที่อาจสวมหรือใส่สิ่งอื่นได้, ปลอก; ปลาหรือกุ้งประสมตำกับเกลือ. (ถิ่น-อีสาน) ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย.

ผอก

หมายถึงว. น่าเกลียด เช่น แลจะให้แก่พราหมณ์เถ้าผอกหงอกหลง. (ม. คำหลวง มหาราช).

ข้าวผอก

หมายถึงน. ข้าวห่อหรือข้าวที่บรรจุกระบอกไปกินกลางวัน.

ข้าวผอกกระบอกน้ำ

หมายถึงน. ของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ และมีกระบอกนํ้าเล็ก ๆ กรอกนํ้าแขวนกิ่งไม้ผูกไว้กับบันไดเรือน ใช้เซ่นผีในเทศกาลตรุษ.

เลี้ยงผอก

หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ