ผลการค้นหา

ทิพยพยาน

หมายถึงน. พยานที่ศักดิ์สิทธิ์, พยานที่เชื่อถือได้อย่างมั่นคง.

สอบพยาน

หมายถึงก. ซักถามพยานเพื่อหาข้อเท็จจริง.

พยานบอกเล่า

หมายถึง(กฎ) น. พยานบุคคลซึ่งให้การโดยตนมิได้เห็น ได้ยิน หรือรู้เรื่องมาด้วยตนเอง แต่ได้ยินหรือได้ฟังจากผู้อื่น. (อ. hearsay evidence).

พยานบุคคล

หมายถึง(กฎ) ดู พยาน.

พยานหลักฐาน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคล เอกสารหรือวัตถุที่ใช้ในการยืนยันหรือพิสูจน์ข้อเท็จจริง. (อ. evidence).

พยานเอกสาร

หมายถึง(กฎ) น. เอกสารที่อ้างเป็นพยานหลักฐาน. (อ. documentary evidence).

ซ้อมพยาน

หมายถึงก. ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี.

หลักพยาน

หมายถึงน. เครื่องประกอบการพิสูจน์ ได้แก่พยานบุคคล พยานวัตถุ และพยานเอกสาร.

สักขีพยาน

หมายถึงน. พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง.

สืบพยาน

หมายถึง(กฎ) ก. สอบปากคำพยาน เพื่อให้เบิกความเกี่ยวกับพยานหลักฐานในคดี.

พยาน

หมายถึง[พะยาน] น. หลักฐานเครื่องพิสูจน์ข้อเท็จจริง, ผู้ที่รู้เห็นเหตุการณ์หรือข้อเท็จจริงที่ใช้เป็นหลักฐานเครื่องพิสูจน์ได้; (กฎ) บุคคลซึ่งให้การในเรื่องหรือสิ่งที่ตนได้เห็น ได้ยิน หรือได้รับรู้มาโดยวิธีอื่น. (อ. witness).

พยานวัตถุ

หมายถึง(กฎ) น. วัตถุที่อ้างเป็นพยานหลักฐาน. (อ. material evidence).