ตัวกรองผลการค้นหา
หมาบ้าพาลกระแชง
หมายถึง(สำ) น. คนที่อาละวาดพาลหาเรื่องทำให้วุ่นวายทั่วไปหมด.
พาล,พาล,พาลา
หมายถึง(กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่น พาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).
พาลกระแชง
หมายถึง(ปาก) ก. พาลหาเรื่องทำให้วุ่นวาย.
เพาพาล
หมายถึงน. หนุ่มสาวผู้งาม. ว. งามและกำลังรุ่น.
พาล
หมายถึงน. ขน. (ป., ส.).
พาลี
หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.
บัตรกรุงพาลี
หมายถึงน. ภาชนะทำด้วยกาบกล้วย เป็นรูปกระบะสี่เหลี่ยม สำหรับวางเครื่องเซ่นสังเวย, บัตรพระภูมิ ก็เรียก, เรียกสั้น ๆ ว่า บัตรพลี.
อันธพาล
หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).
พาลรีพาลขวาง
หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.
พาลุก
หมายถึงน. ทราย. (ป., ส. วาลุก).
กรุงพาลี
หมายถึง[กฺรุง-] น. ภาชนะทำด้วยกาบกล้วย เป็นรูปกระบะสี่เหลี่ยม สำหรับวางเครื่องเซ่นสังเวย เรียกว่า บัตรกรุงพาลี หรือ บัตรพระภูมิ, เรียกสั้น ๆ ว่า บัตรพลี. (มาจากชื่อท้าวพลี). (รามเกียรติ์ ร. ๖).
พาลีหลายหน้า
หมายถึง(สำ) ว. กลับกลอก, ไม่ซื่อสัตย์.