ตัวกรองผลการค้นหา
มหิดล
หมายถึงน. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).
มหิ
หมายถึง(แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).
มหิธร
หมายถึงน. ผู้ทรงแผ่นดิน คือ ภูเขา; ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์; พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. มหีธร, มหีธฺร).
มหิมา
หมายถึงว. ใหญ่, โต, ใช้ว่า มหึมา ก็มี.
กันภัย,กันภัยมหิดล
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Afgekia mahidolae Burtt et Chermsir. ในวงศ์ Leguminosae พบทางจังหวัดกาญจนบุรี ใบเป็นใบประกอบ ช่อหนึ่งมีใบย่อยหลายใบ ด้านล่างของใบมีขนสีนํ้าตาล ดอกเป็นช่อตั้ง สีขาวปนม่วง ฝักสั้นป้อมแบน ๆ ตั้งชื่อวิทยาศาสตร์เพื่อเฉลิมพระเกียรติแด่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี.
มหิทธิ
หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).
มหินท์
หมายถึงน. พระอินทร์. (ป.).
มหิษ
หมายถึงน. ควาย. (ส.; ป. มหิส, มหีส, มหึส).
มหิบดี,มหิบาล,มหิป
หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน. (ป.).
มหิศร,มหิศวร
หมายถึง[มะหิด, มะหิดสอน, มะหิสวน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, เลือนมาจาก มเหศวร หมายถึง พระศิวะ หรือ พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
มหิงส์
หมายถึงน. ควาย. (ป. มหึส; ส. มหิษ).
มหิษี
หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.; ป. มเหสี).