ผลการค้นหา

มึนซึม

หมายถึงก. แสดงอาการเชื่อมซึมคล้ายเป็นไข้.

มึนตึง

หมายถึงก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.

มึนเมา

หมายถึงก. เมาจนรู้สึกมึนหัว.

กระมึน

หมายถึง(โบ) ว. สูงคํ้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็น ตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.

มึน

หมายถึงก. เมาอ่อน ๆ, รู้สึกวิงเวียน เช่น มึนศีรษะ, รู้สึกตื้อในสมอง เช่น อ่านหนังสือมากชักมึน, มึนหัว ก็ว่า.

ทะมึน

หมายถึงว. มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่น่าเกรงขาม, ตระมื่น ก็ว่า.

มึนงง

หมายถึงก. งงจนทำอะไรไม่ถูกหรือคิดอะไรไม่ออก.

มึนหัว

หมายถึงก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า.

มึนชา

หมายถึงก. แสดงอาการเฉยเมยไม่ใยดี.