ค้นเจอ 21 รายการ

นั่งยอง ๆ

หมายถึงก. นั่งโดยวิธีชันเข่าทั้ง ๒ ข้าง ไม่ให้ก้นถึงพื้น.

ผันผยอง

หมายถึงก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว.

ข่อยหยอง

หมายถึงดู ข่อยนํ้า.

ตะยองสะลา

หมายถึงน. งูบ้องตะลา.

สยดสยอง

หมายถึง[สะหฺยดสะหฺยอง] ว. รู้สึกหวาดเสียวมีอาการขนลุกขนพองตามมาด้วย เช่น เห็นเขาใช้ดาบแทงกันจนไส้ทะลักรู้สึกสยดสยอง.

สยองขวัญ

หมายถึงว. น่าหวาดกลัวจนขวัญหาย เช่น นวนิยายสยองขวัญ.

ผยอง

หมายถึง[ผะหฺยอง] ก. เผ่นโผน; ลำพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.

ขนพองสยองเกล้า

หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.

ยอง

หมายถึง(กลอน) น. สัตว์ในจำพวกอีเก้ง.

ยอง

หมายถึงน. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้ แต่มักแปลว่า สุกใส.

สยอง

หมายถึง[สะหฺยอง] ว. อาการที่ขนลุกขนชันเพราะความหวาดกลัว ในความว่า ขนพองสยองเกล้า.

เสียวสยอง

หมายถึงก. รู้สึกหวาดกลัวจนขนลุกขนชัน เช่น เกิดอุบัติเหตุรถชนกัน คนตายเป็นจำนวนมาก เห็นแล้วเสียวสยอง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ