ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชรโลง, ท้วง, บรรเทือง, พยุพยุง, พยุง, ยุง, มกสะ
สุมยุง
หมายถึงก. สุมไฟไล่ยุง.
ยากันยุง
หมายถึงน. ยาที่จุดหรือทากันไม่ให้ยุงกัด.
ยุง
หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Culicidae โดยทั่วไปลำตัวยาว ๓-๖ มิลลิเมตร มีปีก ๑ คู่ ปีกมีเกล็ดติดอยู่ตามเส้นปีกและอาจคลุมไปถึงหัวและลำตัวด้วย หนวดยาว ขนที่ปกคลุมหนวดของตัวเมียสั้น ของตัวผู้ยาว ปากเป็นชนิดเจาะดูด เช่น ยุงรำคาญในสกุล Culex ยุงลาย ในสกุล Aedes ยุงก้นปล่องในสกุล Anopheles เฉพาะตัวเมียกินเลือด.
พะยุพยุง
หมายถึง[-พะยุง] ก. ช่วยกันพยุง เช่น ช่วยพะยุพยุงคนเจ็บ, พะยุพยุงจูงจับหิ้วปากคนละข้าง. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
พยุง
หมายถึง[พะยุง] ก. ประคองให้ทรงตัวอยู่, ประคองให้อยู่ในสภาพปรกติ, เช่น พยุงตัวลุกขึ้น พยุงตัวไม่ให้จมน้ำ, ระวังไม่ให้ล้มไม่ให้ซวนเซเป็นต้น เช่น พยุงลุก พยุงนั่ง พยุงคนไข้ พยุงฐานะ, (ปาก) พยุพยุง ก็ว่า.
พยุพยุง
หมายถึง[พะยุพะยุง] (ปาก) ก. พยุง.
ตบยุง
หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Caprimulgidae ขนนุ่มสีนํ้าตาลเทา ลายกระขาว วางไข่บนพื้นดิน หากินแมลงตามลำพังในเวลากลางคืน กลางวันจะพรางตัวซ่อนอยู่ตามพื้นดิน มีหลายชนิด เช่น ตบยุงหางยาว (Caprimulgus macrurus) ตบยุงเล็ก (C. asiaticus), กระบ่า หรือ กระบ้า ก็เรียก.