ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไมครอน, อิเล็กตรอน, โพซิตรอน, รอน, รอน ๆ
รอน
หมายถึงก. ตัดให้เป็นท่อน ๆ เช่น รอนฟืน; ทำให้ลดลง เช่น รอนกำลัง.
ไมครอน
หมายถึง[-คฺรอน] น. หน่วยวัดความยาว ๑ ไมครอนมีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑,๐๐๐,๐๐๐ ของ ๑ เมตร หรือเท่ากับ ๑๐,๐๐๐ อังสตรอม ใช้สัญลักษณ์ µm, ไมโครเมตร ก็เรียก. (อ. micron).
แอนติอิเล็กตรอน
หมายถึงน. โพซิตรอน. (อ. antielectron).
ตัดรอน
หมายถึงก. ตัดขาด, ตัดไมตรี.
ราญรอน
หมายถึงก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
โบรอน
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๕ สัญลักษณ์ B เป็นโลหะ ลักษณะเป็นผงละเอียดสีนํ้าตาล หรือเป็นผลึกสีเหลือง หลอมละลายที่ ๒๓๐๐ °ซ. ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมผลิตเหล็กกล้า แก้ว. (อ. boron).
อิเล็กตรอน
หมายถึง[-ตฺรอน] น. อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นองค์ประกอบของอะตอมของธาตุทุกชนิด อนุภาคนี้มีประจุไฟฟ้าลบ มีมวล ๙.๑๐๙๑ ๑๐-๓๑ กิโลกรัม. (อ. electron).
แรมรอน
หมายถึงก. หยุดพัก นอน.
โพซิตรอน
หมายถึง[-ตฺรอน] น. อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่ง มีมวลเท่ากับอิเล็กตรอน มีประจุไฟฟ้าเท่ากับประจุไฟฟ้าของอิเล็กตรอน แต่เป็นประจุไฟฟ้าบวก เมื่อโพซิตรอนและอิเล็กตรอนอย่างละ ๑ อนุภาคมากระทบกัน ทั้งคู่จะทำลายล้างกันสูญหายไปด้วยกันทั้งสิ้น และให้พลังงานมากมายเกิดขึ้นในรูปของรังสีแกมมา, แอนติอิเล็กตรอน ก็เรียก. (อ. positron).
ทุนรอน
หมายถึงน. ทรัพย์ที่มีเอาไว้ใช้สอยหาผลประโยชน์.
ลิดรอน
หมายถึงก. ตัดทอน เช่น ลิดรอนอำนาจ ลิดรอนสิทธิ์.
นิวตรอน
หมายถึงน. อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่งซึ่งเป็นองค์ประกอบของนิวเคลียสของอะตอมของธาตุทุกชนิด ยกเว้นไฮโดรเจนธรรมดา อนุภาคนี้ไม่มีประจุไฟฟ้าและมีมวล ๑.๖๗๔๘๒ ๑๐-๒๗ กิโลกรัม. (อ. neutron).