ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 28 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พรำ,พรำ ๆ, กรำ, ตรำ, ปรำ, ครำ, รำ, ฝัด

ละครรำ

หมายถึงน. ละครแบบเดิมของไทย ตัวละครแต่งเครื่องและแสดงบทบาทโดยวิธีร่ายรำไปตามเพลงที่ต้นเสียงและลูกคู่ขับร้อง ใช้ดนตรีปี่พาทย์ประกอบ แบ่งออกเป็น ละครชาตรี ละครนอก ละครใน.
 พจนานุกรมไทย

น้ำครำ

หมายถึงน. นํ้าเสียที่ขังอยู่ในพื้นดินที่เป็นแอ่งเช่นใต้ถุนครัว ในท่อระบายน้ำเสีย, ไขเสนียด ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ปรำ

หมายถึง[ปฺรำ] ก. ทำอาการดุจกระทุ้ง; เจาะจง; เทลงไปเร็ว ๆ ให้ปนกับของอื่น; รุมกล่าวโทษ.
 พจนานุกรมไทย

ไพรำ

หมายถึงว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ.
 พจนานุกรมไทย

โครำ

หมายถึงดู เลียงผา ๑.
 พจนานุกรมไทย

ตรากตรำ

หมายถึง[ตฺรากตฺรำ] ว. ทนทำอย่างไม่คิดถึงความยากลำบาก เช่น ทำงานอย่างตรากตรำ; อย่างสมบุกสมบัน, อย่างไม่ปรานีปราศรัย, เช่น ใช้อย่างตรากตรำ.
 พจนานุกรมไทย

ธุรำ

หมายถึงน. สายเครื่องหมายวรรณะพราหมณ์ กษัตริย์ และแพศย์ สวมจากซ้ายไปขวา เรียกว่า สายธุรำ, ธุหรํ่ายัชโญปวีต หรือ สายมงคล ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ปรักปรำ

หมายถึง[ปฺรักปฺรำ] ก. กล่าวโทษหรือให้การใส่ร้ายเกินความเป็นจริง.
 พจนานุกรมไทย

ร่ายรำ

หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.
 พจนานุกรมไทย

กระตรำ,-กระตรำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตรก เป็น กระตรกกระตรำ.
 พจนานุกรมไทย

กินนรรำ

หมายถึงน. ชื่อท่าละครชนิดหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ชนิดหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์); ชื่อกลบทชนิดหนึ่งตัวอย่างว่า ชะจิตใจไฉนนางระคางเขิน ปะพบพักตร์จะทักทายชม้ายเมิน ละเลิงเหลือจะเชื้อเชิญเผอิญอาย.
 พจนานุกรมไทย

เต้นรำ

หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยมีระยะก้าวตามกำหนดให้เข้าจังหวะกับดนตรี ซึ่งเรียกว่า ลีลาศ โดยปรกติเต้นเป็นคู่ชายหญิง, รำเท้า ก็ว่า เช่น ฝรั่งรำเท้า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด