ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คลุ่ม, มกุละ, พรวน, กลุ่ม, จุก, โขยกเขยก, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, ลุ่ม, กะโผลกกะเผลก
ลุ่มน้ำ
หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.
ลุ่มลึก
หมายถึงว. ลึกซึ้งมาก เช่น พระพุทธพจน์มีความหมายลุ่มลึก.
ลุ่มเล้า
หมายถึงก. ละเล้า, เคล้าคลึง, คลอเคลีย.
พลุ่มพล่าม
หมายถึง[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.
ลุ่ม ๆ ดอน ๆ
หมายถึงว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ; ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.
อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย
หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.
จระคลุ่ม
หมายถึง[จะระคฺลุ่ม] (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.
ตะลุ่ม
หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.
ตะลุ่มโปง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ลุ่ม
หมายถึงว. ตํ่า (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับนํ้าที่ไหลท่วมได้หรือนํ้าขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
ลุ่มหลง
หมายถึงก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.
บัวกลุ่ม
หมายถึงน. ลายปูนหรือลายแกะไม้ที่ทำเป็นรูปดอกบัวที่เริ่มแย้มร้อยกันเป็นเถา อยู่ระหว่างบัลลังก์กับปลียอดของเจดีย์หรือปลายเครื่องบนของปราสาท.