ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา วิริยะ, บารมี, เบญจพล
วิริยะ
หมายถึงน. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ; ความกล้า; วิริยภาพ ก็ใช้. (ป.; ส. วีรฺย).
ทรงพระวิริยะ
หมายถึงความเพียร