ค้นเจอ 9 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ศรัย

ทรงปราศรัย

หมายถึงปราศรัย

โอภาปราศรัย

หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.

นิราศรัย

หมายถึง[-ไส] (แบบ) ว. ไม่อยู่เป็นที่, ไม่ติดอยู่กับที่. (ส.).

พระราชปฏิสันถาร

หมายถึงทักทายปราศรัย

ปากปราศรัยใจเชือดคอ

หมายถึง(สำ) ก. พูดดีแต่ใจคิดร้าย.

พนาศรัย

หมายถึงน. ผู้อยู่ป่า. (ส. วนาศฺรย).

ศรัย

หมายถึง[ไส] น. ที่พักพิง, ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ร่มเย็น. (ส. ศฺรย).

ปรานีปราศรัย

หมายถึง[ปฺรานีปฺราไส] ก. ปรานี (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย.

ปราศรัย

หมายถึง[ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คำปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต, พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; ปรารภ. (ส. ปฺรศฺรย).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ