ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สาแหรก, แสรก
สาแหรก
หมายถึง[-แหฺรก] น. เครื่องใส่ของสำหรับหิ้วหรือหาบเป็นต้น ปรกติทำด้วยหวาย มี ๔ สาย ตอนบนทำเป็นหูสำหรับหิ้วหรือสอดไม้คาน ตอนล่างขัดกันเป็นสี่เหลี่ยมสำหรับวางกระจาดเป็นต้น. (เทียบ ข. สงฺแรก).
บ้านแตกสาแหรกขาด
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.
ผู้ดีแปดสาแหรก
หมายถึงน. ผู้ดีที่สืบทอดกันลงมาตั้งแต่ต้นวงศ์สกุลคือบิดามารดาของปู่และย่า ๔ บิดามารดาของตาและยาย ๔ รวมเป็น ๘; โดยปริยายหมายถึงคนที่ทำกรีดกรายเอาอย่างผู้ดี. (ดู แปดสาแหรก).
ใส่สาแหรกแขวนไว้
หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูอย่างพะเน้าพะนอไม่ต้องให้ทำอะไร.
แปดสาแหรก
หมายถึง[-แหฺรก] น. คำเรียกต้นวงศ์สกุล คือ บิดามารดาของปู่และย่า ๔ ของตาและยาย ๔ รวมเป็น ๘ ที่เป็นผู้ดีทั้งฝ่ายบิดาและมารดา เรียกว่า ผู้ดีแปดสาแหรก (เทียบสาแหรกที่มีข้างละ ๔ ขา ๒ ข้างเป็น ๘ ขา). (ดู ผู้ดีแปดสาแหรก).
หมายถึงน. ชื่อชมพู่ชนิด Syzygium malaccensis (L.) Merr. et L.M. Perry ในวงศ์ Myrtaceae ผลใหญ่ สีชมพู เนื้อหนา มีลายสีแดงเข้มเป็นเส้น ๆ ตามยาว.
หมายถึงน. ร่องที่อยู่บนข้าวเปลือก ถ้าร่องนั้นลึกก็จะปรากฏบนเมล็ดข้าวด้วย.