ตัวกรองผลการค้นหา
หมก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระบอก. (ดู กระบอก ๒).
หมกไหม้
หมายถึงว. ร้อนระอุ เช่น ตกนรกหมกไหม้, มีความทุกข์มาก เช่น หัวอกหมกไหม้.
โหมกูณฑ์
หมายถึงน. พิธีพราหมณ์เกี่ยวแก่การบูชาไฟ. (ส.).
เออออ,เออออห่อหมก
หมายถึงก. เห็นด้วย, พลอยเห็นตามไปด้วย, เช่น เขาก็เออออห่อหมกด้วย.
ตกหมก
หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.
มุ่นหมก
หมายถึงก. กังวลรักใคร่อยู่, ลุ่มหลงอยู่, หมกมุ่น ก็ว่า.
โหมกรรม
หมายถึงน. พิธีเซ่นสรวง. (ส. โหม + กรฺมนฺ).
หมายถึงก. ซุกไว้ใต้ เช่น หมกดิน หมกโคลน หมกทราย, หลบหน้า เช่น ไปหมกหัวอยู่ที่ไหน, ทิ้งสุม ๆ ไว้ เช่น เสื้อผ้าใช้แล้วอย่าหมกไว้; เรียกวิธีทำอาหารบางอย่างให้สุกด้วยการหมกไฟ เช่น หมกปลา หมกหัวมันเทศ.
หมกมุ่น
หมายถึงก. ฝังใจมุ่งไปทางเดียว เช่น เขาหมกมุ่นอยู่กับงาน.
ไม่เออออห่อหมก
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ตกลงด้วย, ไม่ยินยอม.
พรหมกาย
หมายถึงน. พระกาย (คือ รูปกาย นามกาย) ประเสริฐ, พระนามของพระพุทธเจ้า.
ห่อหมก
หมายถึงน. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่ง ใช้นํ้าพริกกับเนื้อปลาเป็นต้นกวนกับนํ้ากะทิมีผักรองแล้วห่อนึ่ง.