ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 26 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา อินทร์, อินทร, อินทร-, อินทรวงศ์, อินทรายุธ, อินทราภิเษก, อินทรี, อินทรวิเชียร, อินทรศักดิ์, กบินทร์, ชนินทร์

อินทรศักดิ์

หมายถึง[อินทฺระ-] น. พระอินทราณี, ชายาพระอินทร์. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

อินทรี

หมายถึง[-ซี] น. ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในหลายวงศ์ ลำตัวแบนข้างเรียวยาว คอดหางกิ่ว ปลายหางเป็นแฉกลึก อยู่เป็นฝูงใกล้ผิวนํ้า เช่น อินทรีบั้ง (Scomberomorus commersoni) อินทรีจุด (S. guttatus) ในวงศ์ Scombridae.
 พจนานุกรมไทย

ปุ๋ยอินทรีย์

หมายถึง[-อินซี] น. ปุ๋ยที่ได้จากพืชและซากสัตว์.
 พจนานุกรมไทย

เขียวพระอินทร์

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลชนิด Thalassoma lunare ในวงศ์ Labridae ลำตัวยาวรี แบนข้าง สีเขียว และมีริ้วสีนํ้าเงินพาดขวางตลอดตัว บริเวณหัวมีแถบลวดลายสีม่วงแดง ครีบหางใหญ่สีเหลือง ปลายขอบบนและล่างสีแดง พบอาศัยอยู่ตามแนวหินปะการัง เมื่อขนาดยังเล็ก มีพื้นสีนํ้าตาลแดงที่บริเวณกลางครีบหลังและโคน ครีบหางมีจุดใหญ่สีดำ.
 พจนานุกรมไทย

เคมีอินทรีย์

หมายถึงน. วิชาเคมีแขนงที่ว่าด้วยการศึกษาเกี่ยวกับสารประกอบทั้งสิ้นของธาตุคาร์บอน ยกเว้นเรื่องสารประกอบออกไซด์ สารประกอบซัลไฟด์ และโลหะคาร์บอเนต. (อ. organic chemistry).
 พจนานุกรมไทย

อินทร-

หมายถึง[อินทะ-, อินทฺระ-, อิน] น. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช; ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. อินฺท).
 พจนานุกรมไทย

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
 พจนานุกรมไทย

อินทรธนู

หมายถึง[อินทะนู] น. รุ้ง (แถบสีโค้งบนท้องฟ้า); เครื่องประดับบ่าอย่างหนึ่งเพื่อแสดงยศเป็นต้น; ชื่อลายขอบที่เป็นกระหนก.
 พจนานุกรมไทย

อินทรีย

หมายถึง[-ซียะ-] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สำรวมอินทรีย์; สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า; สิ่งมีชีวิต. (ป., ส. อินฺทฺริย).
 พจนานุกรมไทย

อินทรียโคจร

หมายถึงว. อยู่ในเขตความรู้สึก, ซึ่งรู้สึกได้. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

ขุยอินทรีย์

หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).
 พจนานุกรมไทย

อินทรีย-

หมายถึง[-ซียะ-] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สำรวมอินทรีย์; สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า; สิ่งมีชีวิต. (ป., ส. อินฺทฺริย).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด