ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เบญจบรรพต, เขา, สรรพนาม, เพื่อน, ปฐมบุรุษ, กิเลน, ภู, กระจับ, ขอ, สิงค์
สันเขา
หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.
พลับเขา
หมายถึงดู กระดูกค่าง.
เข็นครกขึ้นเขา
หมายถึง(สำ) ก. ทำงานที่ยากลำบากอย่างยิ่งโดยต้องใช้ความเพียรพยายามและอดทนอย่างมาก หรือบางทีก็เกินกำลังความสามารถหรือสติปัญญาของตน.
ช่องเขา
หมายถึงน. เส้นทางที่ใช้เป็นทางข้ามจากทิวเขาด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่ง, ช่องที่อยู่ในระหว่างเขา ๒ ลูก.
เชือกเขา
หมายถึงน. เถาวัลย์.
เทือกเขา
หมายถึงน. แนวเขาที่ต่อเนื่องกันไปเป็นพืด.
นกเขา
หมายถึงน. ชื่อเหยี่ยวในวงศ์ Accipitridae สีเทานํ้าตาลมีลายตลอดตัว อกสีนํ้าตาลลายกระขาว มักเกาะซ่อนตัวบนต้นไม้เพื่อคอยโฉบล่าเหยื่อ อยู่ตามลำพัง มีหลายชนิด เช่น เหยี่ยวนกเขาหงอน (Accipiter trivirgatus) เหยี่ยวนกเขาชิครา (A. badius) เหยี่ยวนกเขาพันธุ์ญี่ปุ่น (A. gularis).
หมายถึงดู ขี้ขม.
เส้นผมบังภูเขา
หมายถึง(สำ) น. เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาบังอยู่.
เขา
หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.
สวมเขา
หมายถึงก. ทำความอัปยศให้แก่สามีด้วยการมีชู้โดยที่สามีไม่รู้ระแคะระคาย.
ถือเราถือเขา
หมายถึงก. ถือว่าเป็นคนละพวก, แบ่งพรรคแบ่งพวก, ถือเขาถือเรา ก็ว่า.