ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 5 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เคี่ยว, ภฤษฏ์

เคี่ยวเข็ญ

หมายถึงก. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย. (พระราชนิพนธ์ ร. ๖); บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น เช่น เคี่ยวเข็ญให้ขยันหมั่นเพียรในการเล่าเรียน.
 พจนานุกรมไทย

เคี่ยว

หมายถึงก. ต้มให้เดือดนาน ๆ เพื่อให้งวด ข้น หรือเปื่อยเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า รํ่าไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
 พจนานุกรมไทย

เคี่ยวขัน

หมายถึงก. พยายามต่อสู้หรือแข่งขันด้วยความลำบาก.
 พจนานุกรมไทย

เคี่ยวขับ

หมายถึงก. เร่งรัด, พยายามให้ถึงที่สุด.
 พจนานุกรมไทย

ขับเคี่ยว

หมายถึงก. เร่งรัด, ต่อสู้หรือแข่งขันกันไปจนถึงที่สุด หรือจนแพ้ชนะไปข้างหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด