ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ขึ้ง, โรษ, เคียด, เคือง, พิโรธ, กริ้ว, ดาลเดือด
ฝืดเคือง
หมายถึงก. มีไม่สู้จะพอใช้พอสอย.
ขัดเคือง
หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
ขุ่นเคือง
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
เคือง
หมายถึงก. ไม่พอใจและเริ่มรู้สึกโกรธ; ระคาย เช่น เคืองตา, รำคาญ เช่น เคืองหู เคืองใจ.
เคืองขุ่น
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, ขุ่นเคือง ก็ว่า.
ฟ้าเคืองสันหลัง
หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
ลำเคือง
หมายถึงว. เคืองแค้น.