ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เบญจโลหะ, เบ้า, ไหรณย์, โต๊ะ, ไน, สัตโลหะ, รายรับ, เป่าแล่น, งึน, เง็น, เงินกินเปล่า, พระราชทรัพย์
น้ำเงิน
หมายถึงดู ชะโอน.
เงิน
หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๔๗ สัญลักษณ์ Ag เป็นโลหะสีขาว เนื้อค่อนข้างอ่อน หลอมละลายที่ ๙๖๐.๘ °ซ. (อ. silver); วัตถุที่ใช้วัดราคาในการซื้อขายแลกเปลี่ยนกัน, วัตถุที่มีตราของรัฐ ใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย, ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร, เงินตรา ก็เรียก; โบราณใช้ว่า งึน เง็น หรือ เงือน ก็มี; (เศรษฐ) วัตถุที่กำหนดให้ใช้เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนหรือชำระหนี้. (อ. money).
ตลาดเงิน
หมายถึงน. ที่แลกเปลี่ยนกู้ยืมเงิน.
หมายถึงว. สีอย่างสีคราม; (โบ) น. ค่าป่วยการที่ชักออกจากจำนวนเงินที่ส่งไป เรียกว่า ค่านํ้าเงิน, เรียกทาสที่ขายตัวแก่นายเงิน หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมาว่า ทาสนํ้าเงิน.
วางเงิน
หมายถึงก. ชำระเงินตามเงื่อนไขที่มีต่อกัน เช่น วางเงินมัดจำ.
เสื่อเงิน
หมายถึงน. เครื่องปูลาดสำหรับรองนั่ง ทำด้วยแผ่นเงินตัดเป็นเส้นอย่างตอก สานเป็นผืนตามขนาดพื้นที่ที่ปูลาด.
ผีเสื้อเงิน
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลชนิด Monodactylus argenteus ในวงศ์ Monodactylidae ลำตัวสั้นมาก รูปไข่แบนข้าง ครีบหลังและครีบก้นยาวพื้นลำตัวและครีบสีเทาเงิน มีแถบสีดำพาดขวางผ่านตา ๑ แถบและอีกแถบโค้งผ่านแผ่นปิดเหงือกไปยังขอบหน้าของครีบหลังและครีบก้น ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร อยู่ในนํ้าจืดได้, โสร่งแขก ก็เรียก.
ต้นเงิน
หมายถึงน. เงินที่ให้กู้ยืมโดยไม่รวมดอกเบี้ย, เงินต้น ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า ต้น เช่น ต้นชนดอก.
ตัวเงิน
หมายถึงน. เงินสด.
ตั๋วแลกเงิน
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือตราสารซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้สั่งจ่าย สั่งบุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จ่าย ให้ใช้เงินจำนวนหนึ่งแก่บุคคลคนหนึ่ง หรือให้ใช้ตามคำสั่งของบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับเงิน.
ถึงเงิน
หมายถึงว. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ, เงินถึง ก็ว่า.
พระราชทรัพย์
หมายถึงเงิน