ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 17 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปาล, เลี้ยง, ตฤป, รบส, บาล, เลี่ยน, มัฏฐะ, ใบเลี้ยง, เกลี้ยง, ราชพฤกษ์, เรียบ, ลงรัก

แม่เลี้ยง

หมายถึงน. เมียของพ่อที่ไม่ใช่แม่ตัว.
 พจนานุกรมไทย

ลูกเลี้ยง

หมายถึงน. ลูกที่ติดพ่อหรือแม่มา; ลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงต่างลูก, ลูกบุญธรรม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เลี้ยง

หมายถึงก. ดูแล, เอาใจใส่, บำรุง, เช่น เลี้ยงกล้วยไม้, ปรนปรือด้วยอาหารการกินเป็นต้น เช่น เลี้ยงสัตว์เลี้ยงลูก, เลี้ยงดู ก็ว่า; ประคับประคองให้ทรงตัวอยู่ได้ เช่น เลี้ยงชีพ เลี้ยงตะกร้อไว้ได้นาน ๆ; กินร่วมกันเพื่อความรื่นเริงหรือความสามัคคีเป็นต้น เช่น เลี้ยงเพื่อน เลี้ยงรุ่น เลี้ยงสังสรรค์; (ปาก) เป็นเจ้ามือจ่ายค่าอาหารหรือค่าบันเทิงเป็นต้น เช่น เลี้ยงโต๊ะจีน เลี้ยงหนัง.
 พจนานุกรมไทย

น้ำเลี้ยง

หมายถึงน. ของเหลวที่หล่อเลี้ยงส่วนต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิต เช่น นํ้าเลี้ยงลูกตา นํ้าเลี้ยงลำต้น.
 พจนานุกรมไทย

ใบเลี้ยง

หมายถึงน. ใบที่แตกออกมาจากเมล็ดเป็นใบแรกหรือคู่แรก, ใบที่อยู่ชิดกับขั้วผลไม้บางชนิด.
 พจนานุกรมไทย

ฟูมเลี้ยง

หมายถึงก. ดูแลรักษา.
 พจนานุกรมไทย

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
 พจนานุกรมไทย

กินเลี้ยง

หมายถึงก. กินอาหารร่วมกันหลายคนเพื่อสังสรรค์กันเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ชุบเลี้ยง

หมายถึงก. บำรุงเลี้ยงดูให้มีฐานะดีขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

ตายฝังยังเลี้ยง

หมายถึงก. เลี้ยงดูตามบุญตามกรรม.
 พจนานุกรมไทย

สิบพ่อค้าไม่เท่าพระยาเลี้ยง

หมายถึง(สำ; โบ) น. พ่อค้าหลายคนเลี้ยงก็สู้ขุนนางผู้ใหญ่คนเดียวเลี้ยงไม่ได้.
 พจนานุกรมไทย

ไม้เลี้ยง

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa nana Roxb. ในวงศ์ Gramineae ลำเล็ก ไม่มีหนาม.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด