ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 14 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เหิน

เหินห่าง

หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, ห่างเหิน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เหินเห่อ

หมายถึงก. ค้างเติ่ง.
 พจนานุกรมไทย

บันเหิน

หมายถึงก. เหาะไป, บินไป.
 พจนานุกรมไทย

ระหกระเหิน

หมายถึงก. ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น, เช่น ชีวิตของเขาต้องระหกระเหินอยู่ตลอดเวลา, ระเหินระหก ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

ห่างเหิน

หมายถึงก. ไม่สนิทสนมดังเก่า, ไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่หรือติดต่อกันเหมือนเดิม, จืดจาง, เหินห่าง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เหิน

หมายถึงก. บินอยู่ในระยะสูง เช่น หงส์เหิน นกเขาเหิน, ร่อนอยู่ในระยะสูง เช่น นกนางแอ่นเหินลม.
 พจนานุกรมไทย

เหินหาว

หมายถึงก. บินหรือเหาะไปในอากาศในระยะสูง.
 พจนานุกรมไทย

เดินเหิน

หมายถึงก. วิ่งเต้นเพื่อขอความช่วยเหลือ; (ปาก) เดิน.
 พจนานุกรมไทย

สูงชั่วนกเขาเหิน,สูงเท่านกเขาเหิน

หมายถึง(สำ) ว. สูงระดับที่นกเขาบิน.
 พจนานุกรมไทย

บังเหิน

หมายถึงก. เหาะ, บิน.
 พจนานุกรมไทย

กระทงเหิน

หมายถึงน. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือ, หูกระต่าย ก็เรียก; ขื่อกระดูกเชิงกราน.
 พจนานุกรมไทย

กระทายเหิน

หมายถึงดู มหาหงส์
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด