ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 9 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วิหารแกลบ, แกลบ, ภุส, แก้วแกลบ, ธัญดัจ, กินแกลบกินรำ

เทียนแกลบ

หมายถึงน. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Foeniculum vulgare Miller ในวงศ์ Umbelliferae.
 พจนานุกรมไทย

แกลบหนู,แกลบหูหนู

หมายถึง[แกฺลบ-] ดู กระดูกอึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

วิหารแกลบ

หมายถึง[-แกฺลบ] น. วิหารเล็ก ๆ.
 พจนานุกรมไทย

กินแกลบกินรำ

หมายถึง[-แกฺลบ-] (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.
 พจนานุกรมไทย

แกลบ

หมายถึง[แกฺลบ] น. เปลือกข้าวที่สีหรือตำแตกออกจากเมล็ดข้าว.
 พจนานุกรมไทย

แกลบ

หมายถึง[แกฺลบ] น. เรียกม้าพันธุ์เล็กว่า ม้าแกลบ; เรียกวิหารขนาดเล็กว่า วิหารแกลบ.
 พจนานุกรมไทย

แกลบ

หมายถึง[แกฺลบ] น. เทียนแกลบ. (ดู เทียนแกลบ).
 พจนานุกรมไทย

แกลบ

หมายถึง[แกฺลบ] น. ชื่อแมลงพวกเดียวกับแมลงสาบ แต่มีขนาดเล็กกว่า คือ ยาว ๑.๓-๑.๕ เซนติเมตร กว้าง ๕-๑๐ มิลลิเมตร ลำตัวแบน รูปไข่ ขอบหน้าด้านหลังของปล้องอกยื่นออกไปคลุมหัว หนวดยาว ขายาวมีหนามคลุมเต็ม บางชนิดอาศัยอยู่ตามขี้เลื่อย หรือกองแกลบที่ผุพัง เช่น ชนิด Pycnocelis surinamensis ในวงศ์ Blaberidae แต่บางชนิดอาศัยอยู่ในบ้านเรือน ตามกองกระดาษหรือเศษขยะมูลฝอย เช่น ชนิด Blattella germanica, Supella supellectilium ในวงศ์ Blattellidae.
 พจนานุกรมไทย

แก้วแกลบ

หมายถึง[-แกฺลบ] น. ตะกรันเกิดจากเถ้าแกลบที่แข็ง มีสีขาว; ชื่อแร่หินชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด