ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โรษ, ขึ้ง, แค้น
เคียดแค้น
หมายถึงก. โกรธแค้น, เคืองแค้น.
แร้นแค้น
หมายถึงว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.
ขัดแค้น
หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.
คู่รักคู่แค้น
หมายถึงน. ผู้ที่เป็นคู่ต่อสู้ขับเคี่ยวกันมาโดยต่างผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ.
ล้างแค้น
หมายถึงก. แก้แค้นโดยทำร้ายร่างกายหรือทำลายล้างชื่อเสียงของผู้ที่ทำให้ตนแค้น.
คับแค้น
หมายถึงว. ลำบาก, ยากไร้, ฝืดเคือง, ลำบากเพราะถูกบีบคั้นทางใจหรือความเป็นอยู่.
แค้น
หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย เช่น แค้นใจ แค้นเคือง.
แก้แค้น
หมายถึงก. ทำตอบด้วยความแค้นหรือเพื่อให้หายแค้น.
ขุ่นแค้น
หมายถึงก. โกรธอย่างเจ็บใจ.
คั่งแค้น
หมายถึงก. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ.
คุมแค้น
หมายถึงก. ผูกใจเจ็บและคิดอยากแก้แค้น, เก็บเอาความแค้นเข้าไว้.
ยากแค้น
หมายถึงว. อัตคัดขัดสน.