ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แสยง, แหยง, ย่อแหยง, ขยั้น
แหยง
หมายถึง[แหฺยง] ก. ขยาด, ย่อท้อ, ไม่คิดสู้, เช่น พอเห็นหน้าก็แหยงเสียแล้ว. ว. อาการที่รู้สึกขยาด ย่อท้อหรือไม่คิดสู้, แหยง ๆ ก็ว่า, เช่น รู้สึกแหยง ๆ.
ย่อแหยง
หมายถึง[-แหฺยง] ก. เกรงกลัว.