ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แขย่ง, กระหย่ง, แหล่ง, หย่ง,หย่ง,หย่ง ๆ, โหย่ง, กระโหย่ง, หย่ง, รัดประคน, กระเย้อกระแหย่ง
กระเย้อกระแหย่ง
หมายถึง[-แหฺย่ง] ก. เขย่งแล้วเขย่งอีก, โดยปริยายหมายความว่า พยายามจะให้ได้สิ่งที่สุดเอื้อม, ขะเย้อแขย่ง ก็ว่า.
แหย่ง
หมายถึง[แหฺย่ง] น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.
กระแหย่ง
หมายถึง[-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).