ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กัก, กักกัน, ประตูระบาย, กุก ๆ กัก ๆ

กักการุ

หมายถึง(แบบ) น. ดอกฟัก เช่น อิกกักการุดิเรกอเนกดิบุษปวัน อ้อยลำแลใหญ่ครัน คือหมาก. (สมุทรโฆษ). (ป.).
 พจนานุกรมไทย

กักด่าน

หมายถึงก. กักกุมไว้เพื่อตรวจตรา เช่นตรวจโรคติดต่อ.
 พจนานุกรมไทย

กักคุม

หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในอารักขา.
 พจนานุกรมไทย

กักบริเวณ

หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในบริเวณที่กำหนดไว้.
 พจนานุกรมไทย

กัก

หมายถึงก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า; ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักนํ้า. ว. หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก.
 พจนานุกรมไทย

กักกัน

หมายถึงก. กำหนดเขตให้อยู่, กัก ก็ว่า. (กฎ) น. วิธีการเพื่อความปลอดภัยอย่างหนึ่งที่ศาลใช้ในกรณีที่ให้ควบคุมผู้กระทำความผิดติดนิสัยไว้ภายในเขตกำหนด เพื่อป้องกันการกระทำความผิด เพื่อดัดนิสัย และเพื่อฝึกหัดอาชีพ.
 พจนานุกรมไทย

กักตัว

หมายถึงก. ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป.
 พจนานุกรมไทย

กักกรา

หมายถึง[-กฺรา] น. โกฐกักกรา. (ดู โกฐกักกรา).
 พจนานุกรมไทย

กักขัง

หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. (กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้กักตัวผู้ต้องโทษไว้ในสถานที่ซึ่งกำหนดไว้อันมิใช่เรือนจำ.
 พจนานุกรมไทย

กักตุน

หมายถึงก. เก็บสินค้าไว้เป็นจำนวนมากเพื่อเก็งกำไร, ตุน ก็ว่า. (กฎ) น. มีโภคภัณฑ์ไว้ในครอบครองเกินปริมาณที่จำเป็นสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว และไม่นำออกจำหน่ายตามวิถีทางการค้าปรกติ
 พจนานุกรมไทย

กักขฬะ

หมายถึง[กักขะหฺละ] ว. หยาบคายมาก. (ป.; ส. กกฺขฏ).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด