ผลการค้นหา

ขัด

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. คาด เช่น มีพิกัดขัดค่าเป็นราคาน้อยมาก. (ม. ร่ายยาว มหาราช).

ขัดขวาง

หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.

ขัดเขิน

หมายถึงก. กระดากอาย.

ขัดเคือง

หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.

ขัดลำ

หมายถึงก. อาการที่กระสุนปืนค้างติดในลำกล้อง.

ขัดสมาธิ

หมายถึง[ขัดสะหฺมาด] ว. นั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้นแล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า, ถ้าเอาขาซ้อนทับกันเรียกว่า ขัดสมาธิสองชั้น, ถ้าเอาขาขวาทับขาซ้าย เรียกว่า ขัดสมาธิราบ, ถ้าเอาฝ่าเท้าทั้ง ๒ ข้างขึ้นข้างบน เรียกว่า ขัดสมาธิเพชร, ขัดสมาธิราบและขัดสมาธิเพชรนั้น เป็นท่าพระพุทธรูปนั่ง. น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ทั้ง ๒ วางซ้อนกันบนพระเพลา พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย.

ขัดหนัก

หมายถึงก. ถ่ายอุจจาระไม่ค่อยออก.

ขัดเกลา

หมายถึงก. ทำให้เกลี้ยงเกลา, ทำให้เรียบร้อย, อบรมพรํ่าสอน, เช่น ขัดเกลานิสัย.

ขัดขา

หมายถึงก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดแข้งขัดขา ก็ว่า; แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, คานขา หรือ คันขา ก็ว่า.

ขัดขืน

หมายถึงก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทำตาม.

ขัดคอ

หมายถึงก. พูดแย้งขวางเข้ามา, ไม่ให้ทำได้โดยสะดวก.

ขัดแค้น

หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.