ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 5 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา นาคาวโลก, กระหมอบ, คาวี, กระเกรียม, กรุก, บ้าลำโพง, กระจัด, กำชับกำชา, กระแชะ, กราย, กรุกกรัก

คาวตอง

หมายถึง[คาว-] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Houttuynia cordata Thunb. ในวงศ์ Saururaceae ใบใช้เป็นอาหาร, พลูคาว ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

คาวปลา

หมายถึงว. เรียกของเหลวที่มีลักษณะคล้ายนํ้าเหลืองที่ขับถ่ายจากช่องคลอดภายหลังทารกคลอดแล้ว ปรกติมีกลิ่นคาวเล็กน้อยว่า นํ้าคาวปลา.
 พจนานุกรมไทย

คาวี

หมายถึงน. วัว, วัวตัวเมีย, เช่น คชสารโคคาวี. (กฎ. ราชบุรี). (ป.).
 พจนานุกรมไทย

คาวุต

หมายถึง(แบบ) น. มาตราโบราณ สำหรับวัดความยาว (= ๔,๐๐๐ ทัณฑะ หรือ ๒ โกรศ หรือ ๑ ใน ๔ ของโยชน์ = ๑๐๐ เส้น), คาพยุต ก็ว่า. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

คาว

หมายถึงน. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด