ผลการค้นหา

ดอกฟอน* *ดอกฟอน *ดอกฟอน*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 592 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ดอกด้าย, ดอกดิน, ดอกไม้จีบ, ดูกร,ดูก่อน,ดูรา, กระดังงา, กักการุ, ดอกจัน, ดอกทอง, กล้วยน้อย, ชรอกชรัง, ซี้ซอน

ดอกฟอน

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Buddleja asiatica Lour. ในวงศ์ Buddlejaceae, พายัพเรียก ดอกด้าย.
 พจนานุกรมไทย

ดอกด้าย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นดอกฟอน. (ดู ดอกฟอน).
 พจนานุกรมไทย

ฟอน

หมายถึงก. บ่อน, กินพรุนข้างใน, พลอนทั่ว, เช่น หนอนฟอนชมพู่; ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย ฟันให้แหลก; ที่ไหม้เป็นจุรณ, ที่ไหม้เป็นขี้เถ้า, เช่น กองฟอน.
 พจนานุกรมไทย

ฟอนเฟะ

หมายถึงว. เละเทะ, เป็นที่น่ารังเกียจ, เช่น มีความประพฤติฟอนเฟะ สังคมฟอนเฟะ.
 พจนานุกรมไทย

ดอก

หมายถึงว. คำประกอบให้ได้ความชัดขึ้น เช่น ฉันดอก ไม่ใช่คนอื่น ทำไม่ได้ดอก, (ปาก) มักพูดว่า หรอก เช่น ไม่ไปหรอก. ก. หลอก เช่น บ้างดอกล้อแล้วโลมคืน. (ม. คำหลวง ชูชก).
 พจนานุกรมไทย

ดอก

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทำให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า ดอกไม้; ลวดลายที่เป็นดอกเป็นดวงตามผืนผ้าเป็นต้น; (ปาก) ค่าตอบแทนที่บุคคลหนึ่งต้องใช้ให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เพื่อการที่ได้ใช้เงินของบุคคลนั้น หรือเพื่อทดแทนการไม่ชำระหนี้หรือชำระหนี้ไม่ถูกต้อง, เรียกเต็มว่า ดอกเบี้ย; ลักษณนามของสิ่งของบางอย่าง เช่น ข้าวโพดดอกหนึ่ง สว่านหนึ่งดอก.
 พจนานุกรมไทย

ดอก

หมายถึง(โบ) ก. ทำ เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนำพารู้. (ลอ).
 พจนานุกรมไทย

ดอกมณฑาขาว

หมายถึงดอกยี่หุบ

ลั่นทม

หมายถึงดอกลั่นทม

ดอกมัลลิกา

หมายถึงดอกมะลิ

ดอกซ่อนกลิ่น

หมายถึงดอกซ่อนชู้

ไม้ดอก

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้ดูดอก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด