ผลการค้นหา

ตะวันออก* *ตะวันออก *ตะวันออก*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 71 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทิศ,ทิศา, กระปรอก, พรวด, บุริม,บุริม-, บูรพา, ตะวันขึ้น, ตะวันตก, ปัจฉิม,ปัจฉิม-, ปัศจิม

กระปรอก

หมายถึง(ถิ่น-ตะวันออก, ปักษ์ใต้) น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.
 พจนานุกรมไทย

ทิศ,ทิศา

หมายถึงน. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, (หมายเอา เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก เป็นต้น). (ส.; ป. ทิส).
 พจนานุกรมไทย

พรวด

หมายถึง[พฺรวด] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, ตะวันออก) น. ชื่อผึ้งโพรง (Apis cerana) ในวงศ์ Apidae เป็นผึ้งขนาดกลาง ผึ้งงานลำตัวยาว ๐.๙-๑ เซนติเมตร กว้างประมาณ ๓.๕ มิลลิเมตร เมื่อกางปีกวัดจากปลายปีกยาวประมาณ ๑.๗๕ เซนติเมตร รวมตัวอยู่เป็นกลุ่ม ทำรังอยู่ในโพรงหรือตามซอกหิน ซอกหลังคาบ้านที่ปิดมิดชิด, ผึ้งรวง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ตะวันออก

หมายถึงว. เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าว่า ทิศตะวันออก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันตก; เรียกลมที่พัดมาจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกในปลายฤดูฝนว่า ลมตะวันออก; เรียกประชาชนที่อยู่ในทวีปเอเชีย ส่วนมากเป็นพวกผิวเหลือง ว่า ชาวตะวันออก.
 พจนานุกรมไทย

บรรพ,บรรพ-,บรรพ-,บรรพ์

หมายถึง[บันพะ-, บัน] ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).
 พจนานุกรมไทย

บุริม,บุริม-

หมายถึง[บุริมมะ-, บุริม-] ว. ตะวันออก; ก่อน. (ป. ปุริม; ส. ปุรสฺ + อิม).
 พจนานุกรมไทย

บูรพา

หมายถึง[-ระพา] ว. ตะวันออก; เบื้องหน้า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

บุพทักษิณ

หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงใต้.
 พจนานุกรมไทย

ข้างออก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ทิศตะวันออก.
 พจนานุกรมไทย

บุรัตถิมทิศ

หมายถึง[-ถิมะทิด] น. ทิศตั้งอยู่เบื้องหน้า, ทิศตะวันออก. (ป. ปุรตฺถิมทิส).
 พจนานุกรมไทย

บุรพทิศ

หมายถึง[บุระพะทิด, บุบพะทิด] น. ทิศตะวันออก.
 พจนานุกรมไทย

อีสาน

หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด