ค้นเจอ 15 รายการ

ทะเลไหล่ทวีป

หมายถึงน. บริเวณทะเลตื้นที่อยู่เหนือไหล่ทวีป. (อ. epicontinental sea).

ทะเล

หมายถึงน. ห้วงนํ้าเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.

ทะเล้น

หมายถึงก. โปนออก เช่น ตาทะเล้น, ล้นออก เช่น เนื้อผ้าตรงตะเข็บทะเล้นออก. ว. ทำหน้าหัวเราะอย่างทะลึ่งโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือโอกาส.

ทะเลภายใน

หมายถึงน. ทะเลประเภทที่อยู่เข้ามาภายในพื้นแผ่นดิน และเกือบไม่มีทางติดต่อกับทะเลหรือมหาสมุทรภายนอก, ทะเลใน หรือ ทะเลหน้าใน ก็เรียก. (อ. inland sea).

ทะเล่อทะล่า

หมายถึงว. อาการที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างพรวดพราดโดยไม่ถูกกาลเทศะหรืออย่างไม่ระมัดระวัง เช่น เดินทะเล่อทะล่าเข้าไปในที่ประชุม วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปที่ถนนเลยถูกรถชน.

ทะเลสาบ

หมายถึงน. ห้วงนํ้าใหญ่ที่มีแผ่นดินล้อมรอบ มี ๒ ชนิด คือ ทะเลสาบนํ้าเค็ม และ ทะเลสาบนํ้าจืด.

ทะเลหน้าใน

หมายถึงน. ทะเลภายใน, ทะเลใน ก็เรียก.

ทะเลอาณาเขต

หมายถึงน. ส่วนของทะเลซึ่งแต่ละประเทศกำหนดว่าอยู่ภายใต้อำนาจอธิปไตยของประเทศนั้น ๆ โดยกำหนดเป็นระยะทางวัดจากชายฝั่งทะเลตามแต่จะตกลงกัน. (อ. territorial sea).

ทะเลิ่กทะลั่ก

หมายถึงว. อาการที่ทำหน้าตาตื่น เหลียวหน้าเหลียวหลัง เช่น เขาวิ่งหน้าตาทะเลิ่กทะลั่กเข้ามา.

ทะเลทราย

หมายถึงน. อาณาบริเวณที่กว้างใหญ่เต็มไปด้วยทราย มีอากาศหนาวจัดหรือร้อนจัด ยากแก่การดำรงชีวิต มีพืชขึ้นอยู่น้อยมาก.

ทะเลบ้า

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ทะเลาะเบาะแว้ง

หมายถึงก. ทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หยุม ๆ หยิม ๆ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ