ค้นเจอ 17 รายการ

ทุด

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจหรือติเตียน.

ธุช

หมายถึง[ทุด] น. ธง. (แผลงจาก ธช).

ธุต,ธุตตะ

หมายถึง[ทุด, ทุด-] (แบบ) น. นักเลง. (ป. ธุตฺต).

ทุสสีล

หมายถึง[ทุดสีน] (แบบ) ว. ทุศีล. (ป.).

ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ทุษฐ,ทุษฐ-

หมายถึง[ทุดถะ-] ก. ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทุฏฺ).

ประทุฐ

หมายถึง[ปฺระทุด] ว. ชั่ว, ร้าย. (ป. ปทุฏฺ).

ธุดงคสมาทาน

หมายถึง[ทุดงคะสะมาทาน] น. การถือธุดงค์.

ประทุฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ทุส,ทุส-,ทุสสะ

หมายถึง[ทุดสะ-] (แบบ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. (ป. ทุสฺส).

ประทุษ

หมายถึง[ปฺระทุด] ก. ทำร้าย, ทำชั่ว, ทำเลวทราม, ทำผิด, เบียดเบียน. (ส.).

ธุดงควัตร

หมายถึง[ทุดงคะวัด] น. กิจอันภิกษุผู้ถือธุดงค์ควรทำ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ