ค้นเจอ 38 รายการ

บริวาร

หมายถึง[บอริวาน] น. ผู้แวดล้อมหรือผู้ติดตาม เช่น พระพุทธเจ้ามีภิกษุประมาณ ๕๐๐ รูปเป็นบริวาร, สิ่งที่เป็นส่วนประกอบหรือสมทบสิ่งอื่นที่เป็นประธาน เช่น บริวารกฐิน. ว. ที่แวดล้อม เช่น ดาวบริวาร. (ป., ส. ปริวาร).

ปริวาร

หมายถึง[ปะริวาน] น. บริวาร. (ป.).

ลูกน้อง

หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, ผู้อยู่ในปกครองหรือใต้บังคับบัญชา, ผู้ใกล้ชิดเป็นกำลังสำคัญในการงาน.

บริชน

หมายถึง[บอริชน] (แบบ) น. คนผู้แวดล้อม, บริวาร. (ป., ส. ปริชน).

บริสชน

หมายถึง[บอริสะชน] น. บริวาร.

ลูกสมุน

หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.

สมุน

หมายถึง[สะหฺมุน] น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ, มักเรียกว่า ลูกสมุน.

บ่าวไพร่

หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.

ดาวล้อมเดือน

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง. (สำ) ว. มีบริวารแวดล้อมมาก.

แขนซ้ายแขนขวา

หมายถึงน. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเปรียบเสมือนแขนซ้ายแขนขวา.

แขนขวา

หมายถึงน. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเปรียบเสมือนแขนข้างขวา.

ปริณายก

หมายถึง[ปะ-] น. ผู้นำบริวาร, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่. (ส.; ป. ปรินายก).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ