ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 51 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เกิ้ง, เกิบ, ขนัน, กำบด, เลือน,เลือน ๆ, บัง, กำบัง, เฟี้ยม

บัง

หมายถึงคำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด บังควร บังคับ หรือเมื่ออยู่หน้าเศษวรรค เช่น บังวาย บังหวน บังอาจ, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ จ วรรค หรือ ต วรรค แปลงเป็น บัน เช่น บันเจิด บันโดย, เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ป วรรค เขียนเป็นสระอำ เช่น บำเพ็ญ.
 พจนานุกรมไทย

บังคับการ

หมายถึงก. รับผิดชอบในการควบคุมและสั่งการ, เรียกผู้มีอำนาจเช่นนั้นว่า ผู้บังคับการ.
 พจนานุกรมไทย

บังคับลหุ

หมายถึงน. กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติให้ใช้พยางค์ที่มีเสียงเบา คือ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น จะ ติ แพะ.
 พจนานุกรมไทย

บังเพลิง

หมายถึงน. เครื่องส่องแสงไฟที่มีกำบังไม่ให้เห็นผู้ส่อง.
 พจนานุกรมไทย

บังเวียน

หมายถึงก. หมุนรอบ, เวียนรอบ.
 พจนานุกรมไทย

บังหน้า

หมายถึงก. นำชื่อบุคคลเป็นต้นมาอ้างเพื่อประโยชน์ตนโดยเจตนาให้ผู้อื่นหลงผิด; ทำกิจการอย่างหนึ่งเพื่ออำพรางกิจการอีกอย่างหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

บังคับใจ

หมายถึงก. ห้ามใจ, ข่มใจ, อดกลั้น; ใช้อำนาจบังคับให้เขาต้องฝืนใจทำ.
 พจนานุกรมไทย

บังตะวัน

หมายถึงน. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
 พจนานุกรมไทย

บังแทรก

หมายถึง[-แซก] น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่, คู่กับ ทานตะวัน อยู่ระหว่างฉัตร.
 พจนานุกรมไทย

บังวาย

หมายถึงก. เสื่อมเสีย, เสียหาย, เช่น ทำกลบังวาย. (สามดวง), บังวายสวาท. (กฤษณา).
 พจนานุกรมไทย

บังกัด

หมายถึงก. ปิดบัง, อำพราง.
 พจนานุกรมไทย

บังคนหนัก

หมายถึง(ราชา) น. อุจจาระ, ใช้ว่า พระบังคนหนัก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด