ค้นเจอ 46 รายการ

บาด

หมายถึงก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.

นิบาต

หมายถึง[-บาด] น. เรียกคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาประเภทหนึ่งที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดหรือชาดกต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน เช่น สุตตนิบาต = คัมภีร์ที่รวบรวมพระสูตรเบ็ดเตล็ดต่าง ๆ ไว้ด้วยกัน นิบาตชาดก = คัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ; หมวดธรรม, ชุมนุมหลักธรรม, เช่น เอกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๑ ข้อ ทุกนิบาต = หมวดหรือชุมนุมหลักธรรมที่มี ๒ ข้อ; (ไว) ศัพท์ประเภทหนึ่ง สำหรับใช้เติมลงข้างหน้าหรือข้างหลังคำหรือข้อความเพื่อเน้นความ ไขความ ยอมความอย่างไม่เต็มใจเป็นต้น เช่น ก็ดี ก็ตาม หรือใช้เป็นคำขึ้นต้นข้อความใหม่ต่อจากข้อความเดิม เช่น ก็แหละ. (ป., ส. นิปาต).

บาท,บาท,บาท-

หมายถึง[บาด, บาดทะ-] น. ตีน, ราชาศัพท์ว่า พระบาท. (ป., ส. ปาท).

พยุหบาตร,พยุหบาตรา

หมายถึง[-บาด, -บาดตฺรา] (กลอน) น. กระบวนทัพ.

บาตร

หมายถึง[บาด] น. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. (ส. ปตฺร; ป. ปตฺต).

อุทบาตร

หมายถึง[-บาด] น. หม้อนํ้า. (ส. อุท + ปาตฺร).

บาทรช,บาทรัช

หมายถึง[บาดทะรด, บาดทะรัด] น. ละอองเท้า. (ส. ปาทรช).

บาทยุคล

หมายถึง[บาดทะยุคน, บาดยุคน] น. เท้าทั้งคู่. (ป. ปาทยุคล).

ตาคม

หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะอย่างของมีคม อาจบาดหรือแทงใจได้.

ถลกบาตร

หมายถึง[ถะหฺลกบาด] ดู กะทกรก (๒).

บาทบงสุ์

หมายถึง[บาดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป. ปาทปํสุ).

บาทภาค

หมายถึง[บาดทะพาก] น. ส่วนที่ ๔, เสี้ยว. (ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ