ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะพัง, ประกิด, ประทุษ, ประหัต, กระทึง, ตระพัง, ประจัน, ประทุฐ, ตะพัง, ประ,ประ-,ประ-, ผดุง, กระพัง
ประทัง
หมายถึงก. ทำให้ทรงอยู่ได้, ทำให้ดำรงอยู่ได้, เช่น กินพอประทังชีวิต เรือนโย้เอาเสาไปคํ้าพอประทังไว้ก่อน.
ตู๊
หมายถึงก. ประทัง, พอถูไถ, ชดเชย, เช่น พอตู๊ ๆ กันไป. (จ.).
ยาไส้
หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว.
หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว เช่น หากินไม่พอยาไส้.
หนักท้อง
หมายถึงว. พอให้อิ่ม, พอประทังหิว, เช่น กินพอให้หนักท้อง.
เบี้ยต่อไส้
หมายถึง(สำ) น. เงินที่พอประทังชีวิตให้ยืนยาวไปได้ชั่วระยะหนึ่ง.
หาเช้ากินค่ำ
หมายถึงก. หาเลี้ยงชีพด้วยความลำบากยากแค้นพอประทังชีวิตไปวันหนึ่ง ๆ.
ดับลม
หมายถึงก. ทำให้ลมในท้องระงับไปชั่วคราว, โดยปริยายหมายความว่า กินพอประทังความหิว.
กลั้วเกลี้ย
หมายถึงก. คลุกคลี. ว. มีเล็กน้อยไม่ถึงกับมากทีเดียว, พอมีอยู่บ้าง, จวนหมด, หวุดหวิด, เช่น นํ้ากลั้วเกลี้ยคลอง แกงมีนํ้ากลั้วเกลี้ย; พอเป็นไปได้, พอประทังไปได้.