ค้นเจอ 17 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปลง

ปลง

หมายถึง[ปฺลง] ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป (ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่) เช่น ปลงหาบ; เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ.

ปลงช้าง

หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.

ปลงธรรมสังเวช

หมายถึง[ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร (ใช้แก่พระอริยบุคคล).

ปลงธุระ

หมายถึงก. ทอดธุระ, วางธุระ.

ปลงผม

หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).

ปลงสังเวช

หมายถึงก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช.

ปลงกรรมฐาน

หมายถึง[ปฺลงกำมะถาน] ก. พิจารณากรรมฐาน.

ปลงตก

หมายถึงก. พิจารณาจนเห็นจริงแล้วปล่อยไปตามสภาพ.

ปลงอาบัติ

หมายถึงก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย (ใช้แก่พระภิกษุ).

ปลงชีวิต

หมายถึงก. ฆ่า.

ปลงศพ

หมายถึงก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป.

ปลงอนิจจัง

หมายถึงก. รู้สึกสังเวชใจว่าไม่น่าจะเป็นถึงเช่นนั้น.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ