ผลการค้นหา

ปลิ้น* *ปลิ้น *ปลิ้น*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 6 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา มลิ้น, ปล้อน, สำรวมอินทรีย์, พระชิวหา, ชิวหา, พระซิวหา, รูปธรรม, ลุมป์, อันด๊าก, อินทรียสังวร

ปลิ้น

หมายถึง[ปฺลิ้น] ก. กลับข้างในบางส่วนให้โผล่ออกมา เช่น ปลิ้นตา, โผล่ยื่นหรือทำให้โผล่ยื่นออกมาจากสิ่งที่มีอะไรห่อหุ้มอยู่ เช่น พุงปลิ้น ตาปลิ้น; (ปาก) ลักลอบหรือหลอกลวงเอาไปซึ่งหน้า เช่น ปลิ้นเอาเงินไป.
 พจนานุกรมไทย

ปล้อน

หมายถึง[ปฺล้อน] ก. ปลิ้นเปลือกหรือเมล็ดในผลไม้ออกจากปาก เช่น ปล้อนเมล็ดลำไย ปล้อนเมล็ดน้อยหน่า, ลอกเปลือกผลไม้ออก เช่น ปล้อนมะพร้าว, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปลิ้น เป็น ปล้อนปลิ้น หรือ ปลิ้นปล้อน มีความหมายอย่างปล้อน; โดยปริยายหมายความว่า ใช้อุบายล่อลวงเพื่อให้สำเร็จประโยชน์ตน.
 พจนานุกรมไทย

แลบลิ้นปลิ้นตา

หมายถึงก. แลบลิ้นและปลิ้นตาแสดงอาการล้อเลียน (มักใช้แก่เด็ก).
 พจนานุกรมไทย

ถลน

หมายถึง[ถะหฺลน] ก. ทะเล้นออก, ปลิ้นออก, (ใช้แก่ตา).
 พจนานุกรมไทย

ล้อหลอก

หมายถึงก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น เช่น เด็กแลบลิ้นปลิ้นตาล้อหลอกกัน, หลอกล้อ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

พุง

หมายถึงน. ท้อง เช่น นอนตีพุง พุงปลิ้น, เรียกเครื่องในท้องของปลาบางชนิดรวมกัน มีกระเพาะและไส้เป็นต้น ว่า พุง เช่น พุงปลาช่อน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด