ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระทบ, ทะ, ประ, ปะทะ, จำนัล, ต้าน
ปะทะ
หมายถึงก. โดนกัน, กระทบกัน, เช่น เรือปะทะกัน ข้างเรือปะทะกัน, ประจัญกัน เช่น กองทัพปะทะกัน, ต้านไว้ เช่น ยกทัพไปปะทะข้าศึก.
ปะทะปะทัง
หมายถึงก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.