ค้นเจอ 6 รายการ

ปัญญาชน

หมายถึงน. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก.

ปัญญา

หมายถึงน. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).

ปัญญาส,ปัญญาส-

หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).

ปัญญาอ่อน

หมายถึงน. ภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือตํ่ากว่าปรกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรเป็น. ว. มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปรกติ.

ปัญญาแค่หางอึ่ง

หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้น้อย, โง่.

ปัญญาวิมุติ

หมายถึง[-วิมุด] (แบบ) น. ความหลุดพ้นด้วยปัญญา เป็นโลกุตรธรรมประการหนึ่ง, คู่กับ เจโตวิมุติ. (ป. ปญฺาวิมุตฺติ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ