ค้นเจอ 237 รายการ

ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ

หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).

ปุรพ,ปุรพ-

หมายถึง[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.

บุพ,บุพ-,บุพพ,บุพพ-

หมายถึง[บุบพะ-] ว. ก่อน, ทีแรก; เบื้องต้น, เบื้องหน้า. (ป. ปุพฺพ; ส. ปูรฺว).

ตามพ,ตามพ-,ตามพะ

หมายถึง[ตามพะ-] (แบบ) น. ทองแดง. (ป. ตมฺพ; ส. ตามฺร).

อัมพ,อัมพ-

หมายถึง[อำพะ-] น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).

ยุพ,ยุพ-

หมายถึง[ยุบพะ-] ว. หนุ่ม, สาว. (ป., ส. ยุว).

พสนะ

หมายถึง[พะสะนะ, พดสะนะ] น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส. วสน).

ดามพ,ดามพ-,ดามพ์

หมายถึง[ดามพะ-, ดาม] น. ทองแดง, สิ่งที่ทำด้วยทองแดง. (ป. ตมฺพ; ส. ตามฺร).

พณ,ฯพณฯ

หมายถึง[พะนะท่าน] น. คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งข้าราชการผู้ใหญ่ชั้นรัฐมนตรี เอกอัครราชทูต เป็นต้น. (ย่อมาจากคำ พณหัว พณหัวเจ้า พณหัวเจ้าท่าน).

พจน,พจน-,พจน์,พจน์

หมายถึง[พดจะนะ-, พด] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป. วจน).

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ